بـه گـل آفتـابگردان گفتـند: چــرا شــبا سرتــو پـاییــن میـندازے؟

گفت ستــاره چشــمک میــزنه...نمیخــوام بـه خورشــید خیــانت کنــم.....

امـروز معلـم عشــق گفت: دوخـط مـوازے هـیچ گـاه بـه هم نمیــرسند...مگـر اینـکه یـکے از آنهــا خود را بشــکند...

گفــتم:من خـودم را شکســتم پـس چــرا به اونـرســیدم؟

لبـخند تلخـے زد وگفـت: شـــاید او هـــم بـه ســوے خط دیــــگرے شکســته باشــد......

میــنویسم دوسـتت دارم...میــدانم که میخوانـے ولـے... آرزویـــم ایـن است کـه نخــوانده بـدانـے...